Bir vida, basit makinelerin bir kombinasyonudur: özünde, merkezi bir şaftın etrafına sarılmış eğik bir düzlemdir, ancak eğik düzlem (diş) de dışarı doğru keskin bir kenara gelir, bu da içeri iterken bir kama görevi görür. sabitlenen malzeme ve şaft ve sarmal da noktada bir kama oluşturur.Bazı vida dişleri, genellikle iç dişe sahip bir somun nesnesi biçiminde, dişi diş (iç diş) olarak adlandırılan tamamlayıcı bir dişle eşleşmek üzere tasarlanmıştır.Diğer vida dişleri, vida yerleştirildiğinde daha yumuşak bir malzemede sarmal bir oluk açmak için tasarlanmıştır.Vidaların en yaygın kullanımları nesneleri bir arada tutmak ve nesneleri konumlandırmaktır.
Bir vidanın genellikle bir ucunda bir aletle döndürülmesine izin veren bir kafa bulunur.Vida sıkmak için yaygın olarak kullanılan araçlar arasında tornavidalar ve anahtarlar bulunur.Baş genellikle vidanın gövdesinden daha büyüktür, bu da vidanın vida uzunluğundan daha derine sürülmesini engeller ve bir yatak yüzeyi sağlar.İstisnalar var.Bir şaryo cıvatasının, sürülmek üzere tasarlanmamış kubbeli bir kafası vardır.Bir ayar vidası, vida dişinin dış çapından aynı boyutta veya daha küçük bir kafaya sahip olabilir;başlı olmayan bir ayar vidasına bazen başsız vida denir.Bir J-cıvata, ankraj cıvatası olarak hizmet etmek üzere betona gömülen J-şekilli bir kafaya sahiptir.
Başın altından uca kadar olan vidanın silindirik kısmına sap denir;tamamen veya kısmen dişli olabilir.[1]Her diş arasındaki mesafeye adım denir.[2]
Çoğu vida ve cıvata, sağdan dişli olarak adlandırılan saat yönünde döndürülerek sıkılır.[3][4]Sol dişli vidalar, vidanın saat yönünün tersine torka maruz kalacağı ve sağ vidayı gevşetme eğiliminde olacağı gibi istisnai durumlarda kullanılır.Bu nedenle, bir bisikletin sol pedalında sol vida dişi vardır.
